Vele maanden hadden we ernaartoe geleefd. Veel plezier gehad aan het minutieus uitpluizen en plannen van de te besteden dagen en budget. Van beide is niet veel terecht gekomen. 3 weken eerder dan in de planning stond en een fractie over het budget wat voor 4,5 week gepland was, met name door de verschillende extra vluchten die we moesten regelen, waren we weer thuis. Enerzijds dolgelukkig weer thuis te zijn na zo'n onverwacht heftig avontuur, anderzijds met toch wel een kater dat de vakantie zo is afgelopen. Schrale troost is dat we niet de enigen zijn.
Inmiddels zijn we een aantal dagen thuis en is er wat duidelijk v.w.b. de kosten. In Amerika nog, hebben we al een groot deel van de geboekte campings, activiteiten en de hotels geannuleerd. Daarvan hebben we van allemaal het geld teruggekregen. Het enige hotel wat we nog niet gedaan hadden, hebben we gisteravond gedaan. Dat was The Golden Nugget in Las Vegas. Dit hadden we geboekt met de punten die we bij British Airways gespaard hadden, met bijbetaling van € 50,- voor 2 nachten. We hadden verwacht niets terug te krijgen, maar afgezien van € 35,- reserveringskosten, hebben we dus nog € 15,- en 10.900 punten teruggekregen. Aan de punten zullen we niets meer hebben, want die zijn verlopen voordat we er wat mee kunnen doen. De auto hebben we kosteloos kunnen annuleren en de vlucht met LOT, die voor 6 april nog open stond, is ook geannuleerd. LOT neemt niet zelf contact op, je moet zelf actief op zoek gaan op de site en dan zie je dat ze de periode dat ze niet vliegen, verlengd hebben tot en met 13 april. Daarmee is onze vlucht dus komen te vervallen. Er staat ook een formulier op de site, waarmee je je geld terug kunt vragen. Dat hebben we gedaan en we zullen zien wanneer dat gebeurt. Dat verzacht de pijn dan in elk geval weer wat. Aan de andere kant, het telefoontje van 1 uur en 17 minuten met LOT om de vlucht te verzetten, heeft € 165,- gekost voor.... ja, voor niets eigenlijk, want die vlucht ging ook niet door.
Voor de vluchten met Air Canada en United Airlines hebben we vouchers gekregen.
Terugkijkend op wat we wel gezien hebben, kunnen we zeggen dat Route 66 leuk was, maar we hebben niet de behoefte gekregen om hem helemaal te volgen.
Overnachten in State Parks stond vaak op het programma, maar daar is niet veel van terecht gekomen. Een volgende keer zullen we er zeker weer voor kiezen. Een stuk mooier dan op commerciële campings, maar het nadeel was nu dat er geen internet is. Normaal gesproken hebben we daar niet veel moeite mee.
Tishomingo State Park was het mooist. Een enorme plek en ik had het park zelf ook wel wat willen ontdekken. Enig nadeel is die kikkers, die de hele nacht lawaai maken.
Ook anders dan gepland hebben we de camper in Dallas in plaats van in Las Vegas ingeleverd. We kunnen niet anders zeggen, dan dat El Monte hierin geweldige service geleverd heeft. Weliswaar geen geld terug voor de niet genoten dagen, maar dat wisten we van tevoren. Daar teken je bij het ophalen voor. Ze rekenden echter ook geen drop off kosten en dat is heel netjes. Daarnaast dachten en voelden ze mee en dat ze zelf met het idee kwamen om langs de drive-in van de MacDonalds te gaan, was geweldig.
Een andere fijne ervaring was de betrokkenheid van de Amerikanen. Als ze hoorden dat wij naarstig op zoek waren naar een vlucht naar huis en wat er allemaal al niet gelukt was, schrokken ze oprecht en leefden mee. Met name op de camping in Mount Pleasant hebben we dit van dichtbij ervaren met 2 stellen buren. Hartverwarmend.
Dat waren ook de reacties via Whatsapp vanuit Nederland. Ook daar heeft iedereen enorm meegeleefd en dat was prettig.
Het enige wat ons rest, is het verzinnen van een volgende reis, want we moeten t.z.t. toch de vouchers voor de vluchten gebruiken. Nou is dat niet bepaald een straf voor ons, dus gaan we duimen voor alles en iedereen dat deze crisis snel voorbij is en de wereld weer normaal wordt.
