Om 3 uur ben ik klaarwakker. Tot dan heb ik heerlijk geslapen. Ik heb zelfs de kachel, die we iets hoger hebben laten staan, niet horen aanslaan en die maakt toch flink herrie. Daarna zit slapen er niet echt meer in. Jan slaapt nog wel, al is het onrustig en hij knort dat het een lieve lust is. Ik lees wat, maar vind het te koud met mijn handen boven de dekens.
Om half 6 is Jan ook echt wakker en zetten we de verwarming hoger en als het opgewarmd is, staan we op. Het begint licht te worden en het ziet er prachtig uit. Dat maakt dat de muizenissen in het hoofd van vannacht wat naar de achtergrond verdwijnen.
Jan is blij met zijn nieuwe thermoskan en geniet van de koffie en ik ga naar buiten voor een foto van de zonsopkomst. Het is volkomen windstil en je hoort alleen de vogels. Heerlijk.
Om 7.40 uur vertrekken we voor een 25 mijls-ritje naar de Walmart voor water, brood en bier. Je moet wel weten wat je hamstert natuurlijk 😉. Bier is hier in de supermarkt verkrijgbaar en verderop moeten we naar een liquor store. We rekenen af bij de zelfscan en voor alcohol moet er natuurlijk een controle plaatsvinden (voor tabak is dat zelfs tot 40 jaar!). Er stond een medewerker op leeftijd achter ons en zei dat we gewoon door konden gaan, want: "You guys have fake ID's anyway."😂.
We tanken voor $ 1,86 en dat is de op 1 na goedkoopste pomp die we de hele dag gezien hebben.
We proberen Route 66 weer te vinden en dat lukt al snel. We hebben vandaag wel het idee dat we een autorally rijden. Met het boekje EZ Route 66 en de kaart op schoot en google maps op de telefoon vinden we veel highlights, maar vandaag is het moeilijker dan gisteren.
In Atlanta, Illinois, parkeren we en lopen een blokje door het plaatsje. Ik bekijk de grote graanlift van dichtbij, er zijn muurschilderingen, de Giant Bunyon Man staat er, de 8-kantige bibliotheek en verderop staat de gele watertoren met de enorme smiley erop. Het is lekker weer, maar wel koud, vooral aan de handen.
Bij Elkhart verschijnen er her en der kleine heuveltjes in het landschap. Er staat een enorme graanlift (een van de vele in de regio, maar deze is echt heel groot). Deze dingen intrigeren me enorm. Het is de hele ochtend al prachtig weer. Wel koud, maar met een lekker zonnetje; dat scheelt al enorm.
In Lincoln hebben we bv. niet alles gevonden wat we wilden.
Om 12.55 uur is het 43⁰F = 6,1⁰C, als we bij de giant Lincoln bij de fairgrounds zijn (ingang nr. 1)
Bij Carlinville is een viaduct en de onderdoorgang is 13.6 ft hoog. Onze camper is 13.5 ft. hoog, dus dat vind ik wel even spannend. Niet te hard rijden, want als je door een kuil stuitert, dan raak je de bovenkant. Gelukkig gaat het goed.
In Virden stoppen we voor een boterham en rijden weer verder.
In Springfield kunnen we het ook niet echt vinden. Wel zien we Lincoln bij het Presidential Museum.
We rijden verder en komen langs een aantal heel mooie huizen. Ze zien er soms wel als spookhuis uit een film uit en wat een onderhoud heb je aan al dat hout, maar ik vind ze prachtig.
We rijden over een zeldzaam stukje klinkerweg, onderdeel van de originele R66.
We volgen de bordjes en worden door de achteraf straatjes geloodst over de zeer slechte Mother Road. Op een gegeven moment zijn we er zeker van dat we door een wijk rijden met alleen rednecks. Geen idee of het zo is natuurlijk, maar dat is de indruk die we hier krijgen.
We naderen het eind van ons Route 66 avontuur.
Bij Livingston staat de roze olifant die eerder in Belnd stond bij de Coliseum Ballroom, die afgebrand is. Hij staat nu met een dinosaurus, een vliegende schotel, een Harley Davidsonman en meer bij de Pink Elephant Antique Mall. Dit is een mooi woord voor een enorme kringloopwinkel, want daar lijkt het het meeste op. Heel groot en heel vol in een oud highschoolgebouw. Er zitten ook een diner en een candyshop in. We wandelen er even doorheen, maar krijgen geen behoefte iets te kopen. De prijzen vinden we in veel gevallen nogal aan de hoge kant.
 |
| Gevolg van de hamsterwoede t.g.v. het Coronavirus |
Dan gaan we naar de camping voor vanavond. We zijn al best gaar en blij dat het nog maar 20 minuten rijden is. Town and Country Lakes campground zag er op de website een stuk idyllischer uit dan in het echt. Het lijkt een trailerpark te zijn, met absoluut geen faciliteiten. We rijden eroverheen en besluiten dat we dit niks vinden en gaan op zoek naar een andere camping. De keuze valt op KOA West St. Louis. Dat is nog wel een uur rijden, maar dat moet dan maar. We rijden langs St. Louis over de snelweg en zien heel duidelijk The Gateway Arch.
Er zijn veel wegwerkzaamheden, maar Jan loodst ons keurig overal langs.
Als we dichterbij het eindpunt komen, besluit mevrouw Googlemaps om zwijgplicht in te stellen. Heel handig 😒. Omdat Jan al zo gaar als boter is, wordt het niet makkelijker om de weg te vinden. Uiteindelijk zetten we mijn telefoon aan en die geeft een heel andere route. Dat is pas bijzonder. Hetzelfde programma, dezelfde plek en toch een andere route.
Op zijn tandvlees rijdt hij ons naar de camping waar we pull through B 10 krijgen.
Het plan was om te dewinterizen vandaag, maar dat kost een hoop tijd, dus dat zit er niet meer in. We nemen een drankje en een chippie en komen een beetje bij.
We hebben hier wifi en dus bekijken we het nieuws. Het laatste nieuws wat voor ons interessant is, is dat New Mexico de State Parks gesloten heeft voor overnachtingen. Dagrecreatie mag nog wel, maar de campings gaan dicht. Dat betekent dat we wat anders moeten verzinnen voor City of Rocks SP. Zal dan ook wel een KOA worden. Of het hierbij blijft is natuurlijk de vraag.
We moeten de afwas van gisteravond nog doen en koken wat water. Gelukkig is het niet veel.
Voor het diner warmen we een diepvriesmaaltijd chicken teriyaki met o.a. broccoli op en dat smaakt eigenlijk prima. Dan kijken we nog een stukje van het debat tussen Biden en Sanders en zien dat Biden het op dit moment een stuk beter doet.
Om 20.40 uur begint de strijd tegen de slaap. We willen proberen zo lang mogelijk wakker te blijven, maar hoe weten we nog niet. We hebben even gelezen, maar dit lukte niet echt. Met de bak ijs op tafel gaat het een stuk beter en om 22.15 uur liggen we in bed.
Gereden 259,8 mijl = 415,7 km